Kıtmir Bekler Sensizliğimin Mağarasını İ ...

Senin sesin duyulunca yüreğime, aşlar düşer içimin ambarına.Kıtmir bekler kimseler girmesin, kimseler duymasın diye yıllarca seni aşıyor,yaşıyor,saklıyor gibi özlemlerimin mağara kapısındaki beyaz güvercin gibisin, gagalarında beni taşıyorsun, gülümsesen,yaşasan, benli her şeyin düşecek gibi ürkek uçuyorsun.
Isıtır gülüşlerin içimin penguenleri allanır buzlu heveslerim, kalakalırım
bin bir sofranın lezzetinde.

Ellerimi yüzüme kapattığımda,kapanmış yaralarım arlanıyorsa,yanağıma dayadığımda hep seni düşünüyorsam, senin için nefes alıp, havaya his,tuşlara hep adını yazmak istiyorsam, rengarenk bir tutku gülüne yürümek istiyorsam, kim beni senden alabilir,kim söyler misin?
Aşk açılımın son aynası.. Sense aynamda görünmemek, içime yansımamak için direndikçe alışmalarımız iter bizi sonsuzluğa, onsuzluğu büyütür büyülendiğimiz anlarımızda.
Seni düşündükçe taşlar yağar baş başalarımın en başına. yüreğimden. Seni düşündüğün canevimi bir gürz parça parça eder biraz ben kalır sana. Ve nefesin, hissin, ulaşınca ruhumun derinlerine çocuklaşır, içimle oyunlar oynar, hayaller büyütürüm.
.
Serviban yeşillendirdi ölgün gülistanımı. Kavuşmak ile kavuşturmak arasında tutku türkümüzün kavuştağı söylenir leyli leyli gecelerimize
Buluşmaya daha yeni yürüyen aşk çocuğumuz, engel de olsa da hiç fark etmeden yuvarlanır. Oysa, bedeli bulunmaz bir yaraya merhemimiz vardı,sür gel kabuk bağlamış,üstüne ağıtlar yazmış hatta tüm ülkenin bildiği milli ayrılığıma.
Aşk ancak aşkı oynar, sahne ve şahane sensin.Önce kendini oyna,önce kendine oyna,önce alkışlasın seni sevmeler, benden almalar., Yani aşk'a varıldığında ise en güç an aşkı yaşanır kılar belki.
Aşk'tan ötesi,aşktan sonrası zordur. Suskunluklar, puslarını serer,yüreğime seni eker,ben önce bir bene fide olur, filizlenirim.
Seni bulmanın, senli kalmanın,sana dönmenin toprağında büyürüm.Sularına hatta gözyaşlarına acilen ihtiyacım var sunazım.
Yörüngene tutkularımla fırlatıldım yalnızlık karası ile kavuşma suları arasındaki anmalarda.
Ama sen gelmeyince özlemin uzaylıları beni atıyorlar Venüs’ün,
Oysa, aşkı ven şemasında sayısız yaşamdan damıtarak yaşıyoruz öğreniyoruz içimizin içimizden geçme halini.
Her gün, her saat, her dakika,her an, her şeyde çoğalan bir sen susar anmalarımın an be anlarına.
Bin bir düğümün çözümsüz grilerinde gergefine dokunan bam telimin abayı yakma şöleninde iki can olarak yaşamanın imkansızlığında depremlerinle coşuyorum.
İçimizdeki hükümlülüğün uzaması, ummalarımızın ummanı çoşturuyor, benli yunuslar oynar sevgi yanınla.Aşk bir yunusun yüreğinde onun için beklemektir.Yüzdükçe yüreğime değeceksin. Sana her çırpınışımda olmazlar' çemberini çevirecek yüreğimden, bitmeyenlerine. Seni sevdiğimi her gizlemeye çalışsam da senden sınıftan kalıyorum. Her seviyorum dediğimde gökyüzünde yıldızlar artar,yaldızlanır sevdamın akil hali.
Yalnız ihtilallerimde çaresizliğimin ipimi yar ağacına astım.Gayrı asılıyorum sana.Bunun için bütün heveslerimi yürek ülkene, bütün nefesimi içimdeki aysbergimi eritmeye,dahası sensizliğin çölünden, gelmelerinin gölüne atılma uçurumundayım
Kendim için sen, sen için sen olacağım. Gel diyorum sana, sorulardan önce, cevapsız ağrılardan önce, beklemelerden önce, benden önce,senden önce …