Dizdiğim kitaplığımın
En ağır romanıydı yalnızlık
Salıverdim artık hüzünlü kelimeleri
Umut serpiştiriyorum çorak gönlüme
Penceredeki serçenin merakıyla
Bazen en saçağına tutunarak gülüşlerin
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
kutluyorum ne hoş bir kiteplığınız var. mana taşıyan yanı daha ağır.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta