Kitaplarla… Şiiri - Sevinç Kavuk

Kitaplarla diyalogumun akışında
Ben hiç ulaşamıyorum doruğuna…
O yığılıyor önüme, dağ olduğuyla
Ben, hep tırmanıyorum zirvesine…

Kitapta kişiler var, kişilikler var
Ben geziniyorken düşüncelerinde onlar
Çıkmıyor hiç öne…
Ben, boğuşuyorum kitaplarla…

Kötümser olmak kolay
İyimser olmak kolay
İkisinin ortasını bulmak zor…
Ben, cebelleşiyorum kitaplarla…

Bazen resmini çiziyor, fotoğrafını çekiyorum
Bazen yürek atölyemde yontuyor
Heykeline gönül galerimden bakıyorum
Aklımın duvarını tuval ediyor kendine, fırçalamaya
Karnaval havamız esiyor içten içe…

Gözlerimizi yağmurda, ruhumuzu çıplaklığında
Islanıyorum, o kayboluyor bitiş seansında, sessizce
Fikrimi bırakarak aklımda…

Kitap hasretlik yaşıyor, özletmiyor kendini
Bağımsızlık bağına hür bir fidan dikili
Bir gün bir ağacın meyve verdiği gibi
Okudukça fikrimi başarı dolan kitaplar
Orman oluyor kardeşçe ruhumda soluyor oksijeni
Allah güzel, Kuran oku anlamıyla budur hissettirdiği!
Toplum dinamizmi güzel okumaktan alıyor enerjiyi…

Ecdat ol! Eğdirmez evladın başını yarın da bu asil emeği!
Anlamaya oku, anlatmaya uzman bilinci yazar değerini!
Diyalog sanatına düşüncelerdir fikrin tartışılan çağ tazeliği
Sosyal toplum huzuruna yine yenilendiği o hep gerçeği!
Hissiyatına kazandırılan vicdanın fedakârlık eseri…

Nisan 2008