Karanlık bir odada, beyaz bir kitaplık önünde oturuyorum. Gözlerim renkli ciltlerle dolu kitapların arasında dolaşıyor. Sayfalarıyla konuşuyor, dertlerimin sırlarını çözmeye çalışıyorum. Belki de hislerime derman, yaralarıma merhem olacak bir kitap arıyorum.
Okumaya ömrümün yetmeyeceğini biliyorum. Bu gizemli düşünce beni hayal kurduğum uzaklara götürüyor. Belki de kitapların sayfalarına, kaybolan yıllarımı soruyorum...
Bu düşünceli yolculuk, kitapların büyülü dünyasında bir soluk gibi geçiyor. Her sayfa, bir zaman makinesi gibi, geçmişin izlerini taşıyor. Her cümle, bir hazine sandığına açılan anahtar gibidir. Sayfalar arasında kaybolurken, kelimelerin sihirli ifadelerine tanık oluyorum.
Bir kitap, sadece kağıt ve mürekkepten ibaret değildir. O, binlerce hikayenin, milyonlarca duygunun saklandığı bir hazinedir. Sayfaları araladıkça, kahramanlarla yolculuğa çıkıyorsun. Onların sevinçleri, acıları, hayat hikayeleri ile anılarını yaşıyorsun.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta