Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Harika bir konu ve bir o kdar anlamlı şiir dizlerin için yürekten teşekkürler Saygılar Okuyan bir toplum olmak dileklerimle inşallah diyorum.
kitap dilsize dil,gözsüze göz,gücsüze güctür..
anlamli ve güzel siir icin tesekkürler
ben kırk yaşıma kadar her akşam en az otuz sayfa kitap okuyordum.(bulgaristandaydım)
1984 sonu Türkiyeye iltica ettim. burada türkçe kitap okumaya dayacağım diye düşündüm. okuduklarım yimidört seneye bölüşürsek senede üç kitabı çok az aşar.
yanı ben kitap okumadan uyku uyuyamayan insan burada kitap okumayı unutmuş gibiyim.
saygılarımla:
rr.akdora
Hayatta ufak dediğimiz şeylerin bazıları gerçekte çok önemlidir.
Gören gözlere..Teşekkürlerimle....
Okumayan bir milletiz evet. Ne hoştur kitapların, kağıt-mürekkep kokusu. Bir sürü ayraç'ım var benim de ve hepsinin ayrı bir hikâyesi... Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta