Kitap Şiiri - Musa Özkan

Kalbimde bir kitap vardır,
Her harfinde bir tat vardır,
O'nu nakşeyleyen kalbe,
Rabbimden bir hitap vardır.

O Rabbimin Kitabıdır,
Kullarına hitabıdır,
Sevgi dolu şefkat dolu,
Yüce Hak'ın ihsanıdır.

O'nun yolu Hak yoludur,
Kadir-i Mutlak yoludur,
O'nu hıfzeyleyen kalbte,
Merhamet şefkat doludur.

O'nun yolu yollar hası,
Hasta kalblerin şifası,
O'nu nakşeyleyen kalbler,
Sanırsın ki, Nur deryası.

Yüce Hak'ka eren kullar,
O'nun yoluyla ermişler,
Hakikatı gören gözler,
O'nun nuruyla görmüşler.

Yüce Hakkı seven kullar,
Sevgiyi O'ndan almışlar,
Yüce Hakkın kapısını,
O'nun yoluyla bulmuşlar.

Dil konuşur yürek ağlar,
HAK ateşi yürek dağlar,
O'nun yüce mucizesi,
Kulunu rabbine bağlar.

Dinle Hakkın fermanını,
Her dertlerin dermanını,
Gösterdiği Nurlu yoldan,
Ruhun bulsun Ramanını.

O'na sarılan Nurlu eller,
Onu tilavet eden diller,
Yokluk deryasında yüzer,
O'ndan ilham alan kullar.

Yüce Hakkın sözü onda,
Hak yolunu izi onda,
Sağda Solda ne ararsın,
Hakikatın ÖZ'ü onda.

Her harfi bir nur çeşmesi,
Muminler kalbine akar,
O'nun aktığı kalblerde,
Misk-ü Amberler kokar.

Gül Kahya'nın bülbülleri,
Hangi dalda ötüşürler,
Gönül derdi Hak ateşi,
Yanıp yanıp tutuşurlar.