Bir dünyadan,
Yeni bir dünyaya,
Köprü kurdun.
Cehalet düşmanındı,
Sen onu
Kalbinden vurdun.
Tüm insanlığın,tüm yurdun,
Rehberi hep sen oldun.
Seni anlamadı, sefiller,
Susuz ve aç kaldı cahiller.
Sayılamayacak kadar,
Çok şeyler
Verdin insanlara.
Seni seven canlara.
Kan oldun.
Sevgi olarak girdin
Yüreklere,
Güç oldun,
Güçsüz bileklere.
Bahçedeki,
Tüm çiçeklere
Rengini verdin.
Tüm dünyaya,
Huzuru,
Mutluluğu,
Sen serdin.
Kayıt Tarihi : 29.4.2006 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/29/kitap-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!