Yaslayıp yanağını pencerenin camına
dalar gidersin sende ben gibi
karışır gözyaşların o eski anılara
çağlayıp akarsın sende ben gibi
hüzünlü bir rüzgar okşarken perdeni
ansızın iç çekersin sende ben gibi
öleceğiz
çaresi yok gülüm
öleceğiz
sanma ki o vakte kadar
güzel bir gün göreceğiz
mutluyum diyen yalancıdır
suçsuzum diyen inkarcıdır
bu ne yaman çelişki
sende bende masumuz ama
söyler misin kim kiminle çekişti
kim önce ölürse
sanmasın kalanın yüzü gülecek
bir kuş uykusu kadardır ayrılık
gözünü açan ilk onu görecek
herkes kendini bırakıp
bir yerlere gidiyor
ne tuhaf duygu şu sevmek
yüreğin yanıyor ama
acıyı ruhun çekiyor
seni bir kitapta okudular
beni bir kitapta okudular
bittik
bizi bir kitapta okudular
geldiler en güzel sayfasına
devamı gelecek sayıda.
YILDIRIM KIRLILAR 03.08.2021
Kayıt Tarihi : 22.11.2021 18:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yıldırım Kırlılar](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/22/kitap-177.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!