buraya
bu beyaz boşluğa
kirsiz passız bir elveda yazasım var
sevgili
gidesim var
aklının uçsuz steplerinden
kalbinin hisarlarına
buraya bu bembeyaz loşluğa
bir karanlık mum yakasım var
sevgili
içimde
bin buluttan ziyade su
dışımda sızıyı gideren su
her erken düşe
seninle düşesim var sevgili
meğer ki mezarlarda bile
sızıyı gideren su
kalbimi kainata geresim
ilmek ilmek su dokuyasım
sızıyı öresim var
sevgili
seng-i mezarım sen ol
sevgili
dikil ölümün başında
buraya
bu bembeyaz zemine
yüzündeki istifhamı çizesim
gözlerini bu bu boşlukla sulayasım var
sevgili..
m.M..
Münzevî MuhayyelâtKayıt Tarihi : 19.3.2011 15:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!