Yokluktan uyanan, varlığa dalar,
Nicedir, fikrine daldık uyuduk;
Yollar, menziline uzanmadalar,
Gönlüne perdedir en yüksek ufuk.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Tebrikler bu harika dörtlügü yürekten kutlar şükranlarımı sunarım elleriniz yüreginiz kaleminiz dert görmesin şair Turan çeliker
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta