Kıstırır Toprak Şiiri - Osman Bulut

Bak bu gün de olabilir yarın da
Sazını duvara astırır toprak.
Es verirsin türkünün bir yerinde,
Çeneni bir demlik susturur toprak.

Varislere kalır çiftin çubuğun,
Nasiplenir az çok çoluk çocuğun.
Ne açlığın kalır ne susuzluğun,
Her türlü hırsını bastırır toprak.

Sanma yalnız pantolondan, ceketten
Ayrılırsın onca şandan şöhretten.
Yollarını kapatır şeş cihetten,
Seni bir çukurda kıstırır toprak.

Çoğu aynı boy aşağı yukarı,
Beşik kadar şu bebeğin mezarı.
Bir gün olur bir ihtiyar çınarı,
Bir gün genç fidanı küstürür toprak.

Mermere işlerler harf harf ismini,
Allah bilir işin öte kısmını.
Alır bir avuç toz eder cismini,
Ve yerinde yeller estirir toprak.

El sürme harama şeker balsa da,
Bünyeni felç eder miden alsa da.
Demek lazım kaba saba olsa da,
Yenilen her haltı kusturur toprak.

İşin biter şu tarafla, bu yanla,
Tek hakikat budur bak gör, duy, anla.
Baş başa kalırsın yeni dünyanla
Burayla ilgiyi kestirir toprak.

Yakışan ne ise bir Müslümana,
Öyle yaşa uyma çağa, zamana
Bu gün Süleyman'a, yarın Osman’a
Ahiret kaç bucak gösterir toprak.