Kist Şiiri - Muhammed Taşbaşı

Neden yazıyorum diye her sabah soruyorum kendime
Bir gün son bulacak mı şiirlerim
Vazgeçebilecek miyim bu tutkudan
Yazmasam deliririm ben
Yazarsam da pek farklı bir sonum olacağınım sanmıyorum
Keşke kendimi bulabilsem
İşte o gün terk ederim kalemi
Ben yazarak kendimi aramıyorum aslında
Ben yazarak kendimden uzaklaşıyorum
Kısa süreli uyuşuyor beynim
Bir işi doğru yapmış sanıyor
Ben aslında bir bok bilmiyorum
Ama herkes o kadar çok şey biliyor ki
Kendilerine hayat verilmemiş gibi
Başkalarınınkine de dahil oluyorlar
Tam orta yerinden hem de
Daha önce bir bok bilmediğimi söylemiş miydim
Bir gün bir daha yazmayacağım
Ben o güne ulaşmak için yazıyorum işte
Hem unutmammış oluyorum alfabeyi
Zaten ne iş yapabiliyorum ki yazmak dışında
Hiç koca bir sıfır
Bugüne kadar çalıştığım yerlerde hiçbir şey katmadı bana
Oradaki insanlara da katmadı
Karısının aldatanın statü sahibi olduğu yerdir fabrika
Daha önce bir yerlerde bir bok bilmediğimi söylemiş miydim
Aslında öğrenmeye niyetim vardı
Ömrümün kısa bilgilerin fazla olduğunu anladım
Ne kadar istesem de bedenim izin vermezdi buna
Bir gün yazmayı terk edeceğimi söylemiş miydim
Galiba o gün öldüğümde gelecek
Her şeye rağmen en güzel şiirimi yazamayacağım
Bence kimse en güzel şiirini yazmasın
Bitsin artık bu gece kapanmıyor gözlerim
Bir yerlerde bu ülkenin en taşşaklı şairi olduğumu söylemiş miydim
Yine de yetmiyor zaman her şeyi anlatmaya
Gözlerimin kapanmadığını söylemiş miydim