Gözlerinde hüzün gördüm bu gece
Nemliydi gözlerin, saklıyordun gözyaşlarını
Belliydi ağlamıştın yine
Ellerin göğsündeydi, yüreğinin üstünde
Yüreğinde ki yarayı ellerinle saklamaya çalışıyordun
Ama gözlerin ele veriyordu yüreğindeki yarayı
Ben seni
Güllerin saf beyazlığında,
Pembeliğinin zerafetinde,
Kırmızısının tutkunluğunda
Mehtapsız gecenin soğuk ayazında
Yüreğinin sıcaklığını hissederek sevdim
Behey kendini bilmez yobazlar
Behey karanlık düşünceli beyinler
Ben Atatürk’üm güneşim
Aydınlığım, ışığım
Onca yıldır benimle savaşırsınız
Atatürk İlke ve inkılapları doğrultusunda çalışan ve ülkemin her köşesine aydınlık ışıklarını yayan değerli öğretmenlerimize İthafen
Ben aydınlıkların adamıyım,
Güneşin ferdi
Geleceğin temel taşlarını atan
Eğitimin adsız neferiyim
Masumane duygularının çırpınışında
Gecenin karanlığına sessizce sığınışın
Kendinden kaçış
Sevenden saklanıştır
Gecenin sessizliğine düşen
Gecenin suskunluğuna vuran
Unutulmaz destandır Çanakkale zaferi
Koskocaman bir devdi yüzen boğazdaki
Çelikten zırhlar giyinmiş gemiler, dev toplar
Namlular doğrulmuş hınçla hasımane
Gülleler yağıyordu birbiri üstüne
Kurşunların haddi var hesabı yoktu
Bilesin ki anam canım bu vatana fedadır
Şehitlikten başka ulu mertebe var mıdır?
Kanımı verdiğim al bayrağım şahidimdir
Bilsinler Mehmedim vatan bölünmez...
Ben Mehmedim vatanımın dört köşesinde
Gözlerin çok şey anlattı
Kelimelerin yetersiz kaldığı anları
Sustuğun zamanları
Mahzundu gözlerin
Ve sevdalıydı
Hangi kalem anlatabilir anaları
Hangi yürek sever analar gibi
Canından can katıp dünyaya getiren analar
Candan ciğerden sevip, yanan analar
Çocuğunu gözünden sakınan analar
Güneş tepelerin ardından
Biten bir güne
Son kızıllığını salarken
Sende hayallerime
Güneşin kızıllığı arasından
Son ışıklarını saçıyorsun
şiirlerini tesadüf eseri gördüm bir kısmını okudum çok güzel şiir yazdığını bilmiyordum bunları okumak bir harika yarın yine okurum hoşca kal.ablan seni çok seviyorum.