Kıssa.. soru.. hisse.. hüküm..

KISSA

“hey mübarek hayvan! ” dedi rahmetli babacığım..
evin önündeki çayırda otlayan koyunlara bakıp..

haklı mücadelesinde
kendinden beklenen yalakalığı reddetmiş,
erken emekliliğe zorlanmıştı!

“eti.. sütü..
barsağı derisi
dışkısı bile kullanılır! ”

“tek sesi kötüdür! ”

dinledim koyunları gözleyerek..

“mee.. meee.. meee! .”

doğru!
tek düze.. kekremsi.. zavallı!

“..masum.. güzel.. uysaldır koyunlar evladım! ”
diye sürdürdü babacığım..
onun sesi de bana
biraz kırık gibi geldi!

SORU

“ama neden baba,
neden keserler ki onları
böyle sokaklarda,
kapı aralıklarında..
acımadan?
işkence yaparcasına
kan gölleri içinde yüzerler derilerini
çoluk çocuğun gözü önünde..
sadece sesleri kötü diye mi? ”

cevap vermedi babam..
pencerenin önünde
sigarasını içiyordu sessizce..
dalgın gözlerinde
derin hüzün!
uzak düşüncelerde!

koluna dokundum hafifce,
“madem bu kadar faydalı bizlere..
haksızlık değil mi bu? ”

HİSSE

“bence..
bak oğlum,
bu sadece
koyunlar için geçerli değil!
güçlüler,
biz dahil
hiç bir varlığın,
hiç ama kimsenin..
haklı bile olsa,
insan ya da ülke ayırmadan..
sesinden hoşlanmazlar!
hele ki
yüksek ve çatlaksa! ”

-sigarasından bir nefes daha çekti-

“hele ki..
muhalifse!
namuslu.. haklı.. gerçekçi..
ve korkusuz..
ve onurlu..
ve..
hele ki kültürlü.. demokrat ve bilge..
zekiyse! ”

HÜKÜM

“işte o zaman yavrucuğum..”
diyerek
acı bir gülüşle birden
pencereden
dışarı çevirdi başını..
uzun süre ufukta giderek alçalan
ve kızıllaşan güneşe baktı..
sessiz!
gözlerindeki nemi gizlemeye çalışarak!

sonra ağır ağır döndü,
yorgun bir tavırla yanaklarımı avuçlayıp sıktı..
gözleri ıslak ıslaktı..

“keserler! ”
dedi!

“keserler!
acımaz kahrolasılar!
keserler! ”

dökülen damlaları engellemiyordu artık!
hem buruk.. hem kızgındı sesi..
nefesi
kesik kesik çıkıyordu heyecandan..
elleri titriyordu.. hissediyordum!

“hem sesini..
hem..
kellesini! ”

büyüyen gözlerle bir daha baktım
kızıla çalan çimenlerin üzerinde
herşeyden habersiz
keyifle otlayan koyunlara..

iki gün sonra kurban bayramı olduğunu bilmeden..
otluyorlardı!
sahiplerine
et.. süt.. deri.. yakacak üretmeye devam ederek..
sadakatle!
rikkatle!

güneş koyu kırmızıya dönüşüyordu..
bağırıp haykırarak yanıyordu!

kızgın gibiydi sanki..
umarsız..
belki de
utanıyordu!

(mart '06)