Kıssa Şiir: Tilki ile Davul

Av peşinde koşturmuş.
Tilkinin biri bir gün.
Yiyecek bulamamış.
Dolaşmış üzgün üzgün.

Bitkin düşmüş açlıktan.
Ses gelmiş kulağına.
Bir davul asılıymış..
Ağacın bir dalına.

Ağacın üzerinde,
Öylece duruyormuş.
Rüzgâr esince dallar,
Davula vuruyormuş.

Tilki görmüs davulu.
Hem de sesine kanmış.
Eti de gayet güzel,
Lezzetli bir av sanmış.

Hemen çıkmış ağaca.
Daldan dala atlamış.
Ağaçtan indirirken,
Davulun derisini
Bir dal yırtmış, patlamış.

Yırtık olan deriden,
Kafasını sokunca.
Davulun içi boşmuş.
Anlamış ki; hayalin
Peşinden boşa koşmuş.