MAĞARADA ÜÇ ARKADAŞ
Çok eskiden üç arkadaş
Çıktılar bir yolculuğa.
Geceyi geçirmek için,
Girdiler bir mağaraya.
Gece karanlık olunca
Daldılar derin uykuya
İnin ağzını kapattı,
Dağdan yuvarlanan kaya.
Sabah olup uyanınca,
Mağaranın kapısında
Gördüler büyük bir kaya.
Yapacak bir şeyleri yok,
Duadan başka Mevla’ya.
İçlerinden biri. Dedi:
İhtiyardı anam, babam.
Aileme yedirmezdim,
Ben onları doyurmadan.
Bir gün sağdım koyunları.
İçirmek için sütünü.
Hepsi de aç bekliyordu,
Çocuklarımın bütünü.
Yanlarına vardığımda,
Baktım uyuyakalmışlar.
İkisi de mışıl mışıl,
Tatlı uykuya dalmışlar.
Rahatsız etmemek için
Usul usul emekledim.
Onlar uyanana kadar,
Elimde sütle bekledim.
Eğer benim bu amelim,
Senin içinse Yaradan!
Şu kayayı kaldırıver
Bizi kurtar mağaradan!
Kaya biraz aralandı.
Ama kimse çıkamadı.
İkincisi şunu dedi:
Amcamın vardı bir kızı.
Ben onu çok seviyordum.
İçimde kaldı bir sızı.
Sahip olmak istiyordum.
Güzeldi. Seveni çoktu.
Fırsatını kolluyordum.
Ama bana gönlü yoktu.
Bir sene çok kıtlık oldu.
Durumu iyi değildi.
Benden borç istemek için,
Bir sabah evime geldi.
Çok çaresiz durumdaydı.
Kalmamıştı hiç aşlığı.
Yüz yirmi tane altını,
Verdim “zina “ karşılığı.
Ona sahip olacakken,
Allah’tan kork! Dedi bana.
Ben de ona dokunmadım.
Altınları verdim ona.
Eğer benim bu amelim.
Senin içinse Yaradan!
Şu kayayı kaldırıver.
Bizi kurtar mağaradan!
Kaya biraz aralandı.
Ama kimse çıkamadı.
Üçüncü şunu söyledi:
Ben işçi çalıştırırdım.
Verirdim tam ücretini.
Birisi bırakıp gitti,
Ben kesmeden biletini.
Ben de onu harcamadım.
Ücretini hesapladım.
Parasını çalıştırıp,
Servete servet katladım.
Uzun yıllar sonra bir gün.
Çiftliğime geri geldi.
Almadığı ücretini.
Benden vermemi istedi.
Ben de ona şunu dedim.
Buradaki develerin,
Sığırların, koyunların
Hepsi senin gördüklerin.
Adam malları görünce,
Alay ediyorum sandı.
“Ben paranı çalıştırdım.”
Deyince, bana inandı.
Sonra bütün hayvanları,
Götürdü önüne katıp.
Hiç pişmancılık duymadım.
Adamın ardından bakıp.
Eğer benim bu amelim.
Senin içinse Yaradan!
Şu kayayı kaldırıver.
Bizi kurtar mağaradan!
Kaya iyice açıldı.
Yuvarlandı yavaş yavaş.
Girdikleri mağaradan
Kurtuldular üç arkadaş.
Nurettin Sevim
Kayıt Tarihi : 21.5.2024 15:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hazreti Ömer radıyallahu anhın oğlu Ebû Abdurrahman Abdullah İbni Ömer radıyallahu anhümâ rivayet eder. Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken dinlediğini anlattığı Hadis-i Serif
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!