Kıssa Şiir:kuyuya Düşen Eşek

Köylü Mehmet amcanın,
Eşek, eli-ayağı.
Hergün yükünü taşır,
Yaşlansa da bayağı.

Bir gün kör bir kuyuya.
Düşer bu yaşlı eşek.
O evin gözdesidir,
Tâ ki; düşünceye dek.

O kuyunun dibinde,
Acı, acı anırır.
Sahibi Mehmet amca,
Köylüleri çağırır.

Onu çıkarmak için,
Köylü verir elele.
Ama çıkaramazlar,
Ne yapsalar nafile.

"Kuyu kör, eşek yaşlı."
Der.İçlerinden biri.
"Toprak atıp gömelim,
Eşeği diri, diri."

Herkes bir kürek alıp,
Toprak atar üstüne.
Eşek te silkelenip,
Basar onun üstune.

Atılan topraklarla,
Yavaş yavaş yükselir.
Ve nihayet kuyunun
Ağzına kadar gelir.

Attıkları topraklar,
Kör kuyuyu doldurur.
Eşek te bu sayede
Bu çukurdan kurtulur.

Kıssadan Hisse:
HAYAT YÜKÜ

Sen yemez yedirirsin,
Bölüşürsün yemeği.
Namerde yaranılmaz,
Takdir etmez emeği.

Artık unu eleyip,
Asmış ise eleği.
"Kör gözü açılınca,
Önce kırar değneği."

İnsanların işine
Yararken kıymetlisin.
Menfaati bitince.
Kenara itilirsin.

Senin ağır yük gibi.
Sırtına binse hayat.
Allah'tan umut kesme.
Sabret, inat et,dayat.

Hayat bazen insanın,
Üstüne toprak atar.
Akıllı olan insan
Silkinip üste çıkar.