Ateist Bilgin(!) Şiiri - Nurettin Sevim

ATEİST BİLGİN
(Hikaye)

Bir gün köylerden birine.
Ateist bir bilgin(!) gelir.
Köy kahvesine oturup.
Köylüye konferans verir.

Önümde duran masayı.
Der ki; Görüyor musunuz?
Elimdeki şu asayı.
Hem de görüyor musunuz?

Köylüler der, hep birlikte.
Görüyoruz onları biz.
İçimizde kör olan yok.
Görüyoruz biz hepimiz.

Bilgin(!) de der ki onlara:
Gözler görür, var olanı.
Şimdi size soruyorum
Gören var mı,hiç Allah'ı?

Köylülerin arasından
İmam önce verir selam.
Bilginden(!) izin isteyip
O da eder, iki kelâm.

Bilgini(!) görüyorsunuz.
Farzedin ki; adam haklı.
Aklını görmüyorsunuz.
Demek ki; yok bunun aklı.