Oyalan Oyna Gül Bebek Şiiri - Tuncay Akd ...

İnsan oğlu yaratılmış,kün mahlükatın en hası;
Akıl fikir lisan vermiş,bu kutsal değeri bilmek
İdraki kıt şuursuzun,bedene yük kafatası.
Seni görseydi gözleri,güler geçerdi köstebek

Enbiyası Nebileri,şu yer yüzünün serdarı,
Mevlâya aşık olana,vermiş risâlet-i mührü.
Halil-i rahmanım dedi,yakmadı menrudun nar-ı
Ateşini gül yapan var,zayı olmaz hiçbir emek.

Mührü sultana kalmayan,kim yaşamış ezel ebet.
İyiliğin kötülüğün,bir bedeli vardır elbet.
Adalet mülkün temeli,nedir bu gaflet dalâlet,
Rızıksız can yaratmamış,aslana ceylanı yemek.

Aşağı bak yukarı bak,var mıdır noksan olanı,
Kula lazım ihlas iman,şeytanı şerdir yalanı,
Evveli var ahiri var,göster bir baki kalanı.
Dünyası bir mezar imiş,ister bez sar ister ipek.

Ey aşk ehli adem oğlu,sarıl yaradan Allaha,
Muhammed şemsi doğmuşken,yönünü dön kıblegâha.
Kul Tuncay yolsuz rehbersiz,çıkamasın bil felâha
Oyalan oyna gül bebek,var mı solmamış bir Çiçek,

Tuncay Akdeniz
Kayıt Tarihi : 10.3.2017 00:40:00