Kısrak Şiiri - Ümit Göksel

Poyrazlara meydan okurcasına
Özgürlüğe koşan bir kısrak gibi
Birde o dalgalı saçlar uçuştuğunda
İşte orda o an ölesim gelir

Seni anlatmanın tarifi yoktu
Kelimeler bir bir firar ediyor
Ayrılık saati geldiği anda
Ruhumu beden'den sökesim gelir

Sevgi ile başlamıştı
Nefret ile bak son buldu
Gezdiğimiz o sokaklar
O caddeler yaşla doldu
Tüm günlerim acı olup
Mutluluklar hesap sordu
Şimdi gel gör beni bak ne haldeyim
Gelde gör bak beni nerelerdeyim

Ayrı duvarlarda resimler gibi
Uzaktan uzağa baktığımızda
Ellerimi uzatıp tutamayınca
Kadere bin sitem edesim gelir