Kışlanır olduk Şiiri - Özcan Kurt

Çıkarına göre rengarenk tavır,
Tutunmak için sen zalimi kayır,
Acın tatlın yalan herkesi kandır,
İnsanlığımızdan utanır olduk.

Gönül ayrı, gülüşler sahte yüzden,
DİNleyene göre ses ayrı telden,
Anlarsın da bazen geçer İş işten,
İnanıp da susup katlanır olduk.

Kabı, dolu boş, duruma müsait,
Su çamur, güneşi ediyor taklit,
İşitmez kulak, dilinde hep tenkit,
Ar yok edep yok, biz suçlanır olduk.

Kibrini gizliyor, tevazu sahte,
Değişmez onunla gidecek kabre,
Kamil insan sığmaz heceye harfe,
Özvecan küplerde kışlanır olduk.