Kışla Şiiri - Mehmet Zeki Gezici

Yüzümüz sevdanın ve hasretin
ve dağlarında suçlu bir adam gibi
vurulmuş çıplak üç cesedin
deliren sakallarından biçildi.

Biz sevdayız
bu mevsim üç bahar görmüşüz
üç kuru dalda
dört mevsim açan.

Yenilginin ve cesaretin
ve umudun bile ansızın
perişan ettiği kışladan
sokaklar mühürlenince akşamları
kurtuluştan kalma paslı bir hançerin
yanına uzatmışız
birden patlayacak gövdemizi.

Alışınca dar geliyor
insana dağlar
içimizde yırtılan kuş seslerinden
acının parmakları gibi
göğsümüzü kuşatan mermilerden
adam öldürmenin
sevdalısı değiliz
kanatları kırpılmış
hüznün kuşlarından
akıp gidiyor yaşamak
akıp gidiyor...