Kışla Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Keçi geyik bir kayada
Özü görür eder nida
Keçi geyik nidasına
Koşan söyler huda huda

Ol kayada keçi geyik
Resimleri büyük büyük
Derler bunun manasını
Pek arayak höyük höyük

Kozasından ipek böcek
Der o enki bak gelecek
Duydum şimdi ay evinde
Bek yakında dağ inecek

Çakal sözü resim hüma
Demiş evim su ev sema
Ocak ayda enki ile
Konuğuz biz cuma cuma

Ol resimler hitit eti
Hem de firig halkı kati
Resimleri bir aşk ile
Çizmiş taşa bakın ötü

Ötü diyen beyaz inek
Demiş resim güzel semek
Manasını soranlara
Derim onlar merih demek

Alkış demiş usta barak
Der kışlada asker varak
Orda subay mete maha
Diyek evin çırak çırak

Resim çizen iskit saka
İhlas ile yapmış aka
Demiş yaşam ağacını
Çizdim taşa yaka yaka

Kobra demiş ol resim buh
Buh buhara halkı aşıh
Ol aşık halk soranlara
Söyle onlar gemi halk nuh

Akrep demiş çizen kişi
Kayı ayvaz yavuz bişi
Bence yapan keleş seyit
Demiş bu taş osman taşi

Yehova der keçel aynak
Der resimler tuba kaynak
Resimlerde keçi geyik
Yürüyorlar toynak toynak

Çizen ad halk demiş kedi
Ahmer kaya kebir vadi
Ol vadiye ayak basan
Der burada kerem zadi

Ol vadide anka kuşu
Manas hades buda peşi
Rahman rahim diye diye
Dolaşırlar dağı taşi

Deve de der resim gaye
Ekber yurda ali iye
Ekber yurdun alfa halkı
Gezer kudüs diye diye

Ol abd halkı maya ari
O iskit türk haneleri
Kayadaki resimden der
Ada halkı adın eri

Kene sözü kayada kam
Şarkı söyler makam makam
Kama dedim ata nedir
O söyledi bekam bekam

At ise der resimler mus
Ol mus halkı bakir namus
Musikiyle zaman zaman
Raks ederler omuz omuz

Hem muselman mahım ulu
Demiş hanem rahim çulu
Mis mis kokan hanesinde
Alp erenler dolu dolu

Bahçeleri razaki bar
Elma armut hem muz yapar
Ol mus halka desek meyven
Derler albim apar apar

Ol mus halkın evi bir küb
Hanem derler yakup yakup
İhram burka urba ile
Küb ev derler şakıp şakıp

Faruk Bakuri