Kıskanç üzüntülerim Şiiri - Adem Atacak

Gemilerin yağmalandığı okyanuslarda
Yunusların emzirdiği özgürlükler
Tırmanıyor kollarımdan ve bacaklarımdan
Yel değirmenlerine takılan
Donkişot kafalı kim varsa
Gerçekle yalan arası mesafelere
Köprü oldu
Ben de özgürüm sağ taraftan
Sarp kayalıkların
Kaşımı açtığındaki duyduğum acıyı
Kapılar arkasından
Gülen gözlerle yaşadık
Cümbür cemaat
Ne zaman güllerin güldüğünü hissetseler
Deve dikeni ordularının
Mukafatlandırılmış kıskançlıkları
Gömer bizi derinlere
Ağlarken düşündüklerimin
Gülerken sevdiklerimin
Severken kaybettiklerimin
Toprağa karışan kokusu
Merhametin midesini bulandırmaktan
Başka bir işe yaramıyor
Ben arınırken doldurdum
Bütün pislikleri içime
Batarken çırpınmanın zararını ödüyorum