Kıskanç sevgilim benim

sitemlerini,
içinde dolaşan fırtınaları,
rüzgara verdim..
bitmez bir yolculuğa çıkmış gibi
bir bahçe kapısına benziyordu
sözlerin..
fırtına çıkmaz bir sessizlik
geziyor yüzünde
ve sonsuz bir sevgiyi büyütüyor
gözlerin..
sonra,
bilinmez mevsimlere taşıyor
huysuzluğun.
ve yağmurlu akşamlara benziyor
kıskançlığın..
yeni rüzgarlara razı düşlerini yaşıyor
kederli sözlerin..
ve sisli bir İstanbul
buğulu gözlerin..
kimse bilmedi…görmedi kalbini,
hep o aynı güzelliğinle
zarifce…kırmadan…ve ince..

02.09.2005 / sarayburnu
Mustafa kaya
www.mustafakaya.net