Kıskanç Şiiri - Figen Yılmaz

İblis azgınıdır kıskanç,
Gönül gözü kör.
Gölge düşürür sevda güzellemelerine.

Taşkınlığında bir an zirve görünür,
Bir an uçurum.
Soluklar boğum boğum
Kıskançlık titremelerinde.

Sevginin şekli değişir:
Kirpiği kırpmak bile suç.

Gün ortası, yol kenarı;
Hırs ısıtır şehvetini.
Teninin altında sırtlan
Uyanır arkana baktığın zaman;
Kırar körpe duygu fidanlarını.
Söylenmemiş sevda sözleri üzerine gölge düşer,
Nabzında zulmet sayılır birer birer.

Bir ara nefes alsan,
"Niye? "
Yapışır üzerine
Ya gözle, ya sözle,
Balçıktan.
Canın cana yakınlığı kalkar aradan.
Kapıyı kapatsan, içeride kalır düşman.
Oynatacak kukla arar,
Ve köle, kendine.

Deliye yoldaş mı bulunur,
Kıskanca arkadaş?

Hadi...git işine.