Kıskanç Şiiri - Celalettin Tokmak

Takvimlerde adresini şaşıran
Günden bile kıskanırım ben seni
Şûlesini cemâline düşüren
Gün’den bile kıskanırım ben seni.

Sevgiden, aşktan tut, nefrete kadar
Bu kıskançlık bende ahrete kadar
Aldığın ödülden, şöhrete kadar
Ünden bile kıskanırım ben seni

Her yerin tastamam, yoktur ki noksan
Ölürüm elini koynuna soksan
Rastgele bir yerde aynaya baksan
Senden bile kıskanırım ben seni

Öz kardeşin olsa bile vardığın
Mescit olsa köşesinde durduğun
Şal edip de ince bele sardığın
Yünden bile kıskanırım ben seni

Âlemi kenara atsan n’olacak
Her şeyi benimle tatsan n’olacak
Her gece koynumda yatsan n’olacak
Benden bile kıskanırım ben seni.

Celâli’yi bir gün deli yaparsın
Neden bazı zaman yoldan saparsın
Beş vakitte seccadeni öpersin
Bundan bile kıskanırım ben seni.

5 Aralık 2011 Sivas

* Şairler İkliminden Berceste Şiirler - III Kitabından
* Şiir Rüzgarı yarışmasında Aralık-2011 de Jüri tarafından 3. şiir olarak seçilmiştir.