Güneşte kurumuş bir yaprak gibi
Rüzgar estiğinde koptum sallandım.
Son bir umut ile tutunduğum dal
Elimde kırıldı yine aldandım.
Ben ki padişahtım şahtım kendimce
Çok darbeler yedim her sevdiğimde.
Aşk denen illeti bu bedenimden
Çekip kopararak artık uslandım.
Yine de aşık olup sevdim delice
Benden fazla seven varmış gizlice.
Ansızın gelip de günün birinde
Aldı gitti felek ölesiye kıskandım.
.cinitas/28082010 mamak
İlker Murat ÇinitaşKayıt Tarihi : 28.8.2010 22:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!