Kıskaçtaki Adam Şiiri - Metin Akar

Sen
Dallarda çiğ
Dağlarda ceylan
Çölde kum
Ve asi rüzgarın savurduğu kül

Saç sakal birbirine karışmış
İzini kaybetmiş yüzünde kir

Sosyal hayatın bilmecesi düşler
Düşlerde yaşamak sence başka güzel

Tutunmak isterken hayata ayağı kayıyor
Gerçekliği sınırlı düşler için
Erinmeden bir daha kalkıyor

Ey çelişkiler yumağı
Benim için mi yaratıldınız
Gırtlağıma beynime ve kalbime
Düğüm düğüm düğümlenmek içim mi

Ey dinim cinsim ve yaşadığım memleketim
Tutun elimden
Kurtarın beni bu kıskaçtan
Zira önümde beyaz bir karanlık
Hanginize uzansam
Diğerinizi özlerim

Başını eline koymuş ta yatıyor
Ay ışığı odayı aydınlatıyor
Yaşama sevinci uyandırıyor bitkin gözlerinde
Bütün düşleri yorgana yapışmış
Orda yaşıyor
Beni düşlerim yaşanmak için değil
Hayal edilmek için tasarlanmıştır diyor
Ve bu gerçekliği sınırlı hayalin cazibesine vuruluyor

Kolay mı yürümek milyonlarca insan
Ve korku saçan kornalar içinde
Bir sağa bir sola yalpalayan ayaklarla
Onlar da vurulmuştur
Gerçekliği sınırlı hayalin cazibesine
Ve düşmüştür bilinçsizce peşine

Gece aç gerçeklerini salıyor
Bu sınırlı cazibeye
Karşı koyamıyor
Fersiz
Kurumuş yaprak gibi parçalanıyor
-ve bir yığın kırıntı-
Törpüleniyor
Umursamadan bir daha kalkıyor
Sormayın niye anlayamazsınız
O ancak yaşanır
Gecenin denizine oltayı atın
Onun kalbi orda yakalanır

Ey dinim cinsim ve yaşadığım memleketim
Tutun elimden
Kurtarın beni bu kıskaçtan
Zira önümde beyaz bir karanlık
Hanginize dokunsam
Diğerinizi isterim