İnsan sosyal bir varlıktır hayatını tek başına ve bağımsız bir şekilde ikame etmesi mümkün değildir.
İnsan yaşadığı toplumdan kendisini soyutlayamaz çünkü bitmeyen ihtiyaçları vardır ihtiyaçlar insanları birbirine mecbur kılar.
Toplumu oluşturan bireylerin bir arada yaşamalarından mütevellit mecburiyetleri vardır inancın getirdiği mecburiyetler olduğu gibi kültürün devletin hukukun toplumun ve hayatın da mecburiyetleri vardır.
Sorumluluğu olanın mecburiyeti vardır
Sevgiyi saygıyı ve merhameti herkese bulaştırmak için sevmeyi saymayı ve merhameti yaşamaya mecburuz.
İyilik mecburiyet doğurur mecbur olduğumuz şey aynı zamanda en fazla mesul olduğumuz şeydir.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta