Bir bahar sabahı,
güneşin yorgun ışıkları,
yavaşça düşüyor pencere pervazına.
Sesim titrek,
bir kuşun kanadında saklı,
gözlerimde bir özlem,
yüreğimde derin bir sızı.
“Hoşça kal,” diyorum,
ama sesim kısık,
bir fısıldayış gibi,
soğuk rüzgârda kayboluyor.
İçimde sevdam,
dudaklarımda bir tebessüm,
ve bir yanım hep burada kalacak,
bir umut gibi,
bir gün dönecek gibi,
kısık sesli vedalarla.
Kayıt Tarihi : 2.1.2025 19:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!