Kelimelerimin de ağzını bıçak açmaz oldu…
Yüreğim sustu…
Gözlerim yutkundu,
Tek bir damlaya söz geçirememenin savaşında kavruldu.
Kısık sesli rahibeler gibiydim,
Uçmuş rengimle perdelerini kapatmıştım yüreğimin,
Küçülmüş güneşti içimde sevgi,
İki üzgün yeşil gözle seyrederdim uzaktan sevgiyi,
Kim bilirdi ki km’lerde özlenen senmişsin,
Kim bilirdi ki;
Ellerimin içindeki özlemle sızlayan yürek senin.
Ve Kim bilirdi ki;
Kısa ömürlü yakamozlar gibi seyrine doyamayacaktım senin…
(25/07/2007/Mersin)
Cansel IşıkKayıt Tarihi : 1.8.2007 06:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğim sustu…
Gözlerim yutkundu,
Tek bir damlaya söz geçirememenin savaşında kavruldu.
Kısık sesli rahibeler gibiydim,
Uçmuş rengimle perdelerini kapatmıştım yüreğimin,
Küçülmüş güneşti içimde sevgi,
İki üzgün yeşil gözle seyrederdim uzaktan sevgiyi,
Kim bilirdi ki km’lerde özlenen senmişsin,
Kim bilirdi ki;
Ellerimin içindeki özlemle sızlayan yürek senin.
Ve Kim bilirdi ki;
Kısa ömürlü yakamozlar gibi seyrine doyamayacaktım senin…
helal olsun...saygılar
TÜM YORUMLAR (1)