Dost dediğin dostu sevmeli candan
Hayır gelmez fesat olan insandan
Yaklaşma sakın ha uzak dur ondan
Kötü dost insanı yolundan çeker
Kişi ne çekerse dilinden çeker.
Dünyanın işine akıl sır ermez
Düşmeyen düşenin halini görmez
Gün olur ki bir tas su bile vermez
Kaynana hayırsız gelinden çeker
Kişi ne çekerse dilinden çeker.
Sevenin sevgisi düşünce dile
Sonu hep acıdır sonu hep çile
Tüketir ömrünü ahu-zâr ile
Bülbül has bahçenin gülünden çeker
Kişi ne çekerse dilinden çeker.
Mehmet der; kötü söz dokunur cana
İyi bil her insan sabretmez ona
Allah kulu darda koymuyor ama,
Kullar var Allah'ın kulundan çeker
Kişi ne çekerse dilinden çeker.
Kayıt Tarihi : 12.3.2007 08:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)