Kişi Kişiyi Şiiri - Kasım Kobakçı

Belge denen kaynaktır, sayesinde doğru, sağlam ve gücüyle,
Kaydedilen geçmiş,
Tuttuğum defter,
Elimdeki kanıtlanmış bilgilerin, toplamından oluşan veri deyip,
Herkesin, her olguya karşı geliştirdiği, esaslı düzen,
Hani bilmese kişi...!
Hem değersiz, hem geçersiz, hem uyuşuk, esaret altına girip sıkışmış düşüm,
Bilmesin ki kişi...
Kağıdı bilmese, mürekkebi bilmese, yazıyı, sesi, resmi, işareti...
Bilmesin harfi cümleyi,
Fermuar kilidini, valizin anahtarını evinin,
Bilmesin kişi, binlerce sınırsız, bir sürü zincirlerin nesnesini cismini,
Karmaşa dolar zihni,
Hem aklı karışır, hem kendi, çürük gibi anlamsız anlamsız şaşkın...
Düşünceden, gerçeği atılıp yuvarlanarak, çamurlu kirli kuyuya...
Nereden anlayacak ki, en kolay böyle dağıtır ve dağılır..?!
Bilmesin ki kişi...
Bütün dengelerini, çökmüş uçurumdan aşağı hış...
Kır...
Ziyan,
Kayıp, birbirini yalan ve itham sarmalı düğümlenmesinde, zehirli yayılımlarla kıskanç,
Ucuna, hakikat zincirini koparan, mühürler basılmış metinlerde derin..
Sürekli çoğalıp labirentleşen, aldatmacaların en önde gelen suikastçılığıyla,
Bilmesin ki kişi,
Hep kendi kendini, hatalarla yıkım ve yok eden dipdiri hedefte,
Bilmezse kişi, kesintisiz sonlanmış bitimlere veballeşip,
Kınama ve ah yüklü, infazlık enkazlaşmalarını, kendi omzunda taşıyan kabir,
Bilmezse,
Bilemese kişi, ayıp,
Boşluk,
Tüm çığlıklar, sessizlik ve hiçlik feryadı figanlısı, hile, intikam ve envai çeşit patlayıcılarıyla,
Kendi kendine, karışık karmaşık, bilmese kişi, ruhen düzensizlik,
Bedenen kireçlenme..
Kasım kasım kasılma, manasız belirsiz doküman, bilemese kişi bilemese..
Hiddet kaynaması, tufan ve felaket,
Kumla çakılına karışık is,
Yangın,
Çorak,
Kıtlık,
Mahşer,
Korku...
Dengesiz..
Damağının altında hakaret,
Ayaklarının altında firar..
Bilmesin ki kişi, sonsuz bozuluşların yok etme yığını öfke, cefa, barut ve zehir,
Bilmesin ki kişi, ne aşk,
Ne sevda,
Ne toprak, ne ağaç, ne ova, ne nehir dağ..
Doğruyu yanlışı, birbirine karıştırır karıştırılmaz, feryadı anlaşmazlığa müşküldür...
Bilmesin ki, sözü sesi bilgeliği, şahane saçmalığa gerekçeliktir,
Bilmesin ki kişi, bugününü, dününü, varlığının varlığını...
Nasıl bildiğini sanarak, şapır şupur suluca,
Aptallığına doymayan,
Kişi kişiyi...???