Kişi Başına Düşen Yalnızlık

Yalnızlık adım başı yalnızlık istiyorum ve yalnızım bulutla örtülmüş ay
Aydınlık bir gece farları çarpıyor gözüme arabaların
Ateşim yok bir sigaradan diğerine yangınlar atıyorum
Bakıyorum şehrin anlamsız ışıklarına, mutluluk var mı içerde bilmiyorum

Usulca koymuşum sol yanımı kaldırıma sivas ellerinidüşünürüm
Türküleri geçmişi geleceği sonra dönüp kendime bakıyorum
Telaşlı değilim ama bir güürltü var içimde çoğu şeyi bilmediğim gibi bunuda bilmiyorum
Küçüklüğüm sağa sola bakmakla geçti

Bir elimde hastası olduğum kalem
Diğerinde o zamanlar çokta anlamlı olan sevdalar
Abuk sabuk gelir bana şimdi bu kaldırımın sıcaklığında
Oysa soğuk olmalıydı ve titremeliydi elim düşünürken geçmişi geleceği
Tanımadığım insanların evni dilenen anamı bacımı, cebi boş yalnızlığımı

En azından uyumuyor yanımda uyuyan boynu bükük ağaca bakıyor
Hayal kurabiliyorum geleceğe dair geçmişe dair denizin olmadığı hayaller
Toprak rengi eller ne zaman kapanacak başka ellere diye hayaller işte
Sadece hayal ama biliyorum ki Can şunu demiş
'Düşünde bile göremez işler Düşlerin gördüğü işleri'

Can'ı düşünüyorum yattığı yeri işte o an beyaz bir sakalı ile
Aydan düşen bir amca mehaba diyor
Tanıdık geldi ama yalnızlık şu an herşeyden kıymetli
Sağım solum yok adım başı yalnızlık hani biri ile geçecek bir yalnız değil bu

Arasıra uğrayan bulutu gökten ayırıp üzerine yığan
Olmayan dertletre üzen üzüpte zevk veren bu yalnızlık
Kalkıp gidiyorum yüzüme nerden değdiğini bilmediğim bir ışık var
Ona doğru yürüyeceğim.....