Kısa Mutluluk Şiiri - Cengiz Okutucu

Söyler bazen ihtiyarlarımız,
Yetmiş yıl yaşadım şu dünyada.
Hiç bir şey öğrenemedim,anlayamadım...
Sadece çektiğim acılarla kaldım.
Diye söylerler.Ve,
Geçmişte yaptıkları kötü şeylerden dolayı,
Çok pişman olurlar...
Ya biz gençler,
Tüm bunları bile bile,
Neden şimdi karar veremiyoruz.
Karar verebilmemiz için,
Yetmiş yıl yaşamamız mı lazım...
Yaşayacağımızı bilemediğimiz halde...
Bile bile bataklıklara girip,çile mi çekmemiz lazım...
Güzel ve huzurlu yaşamak varken,
Sağlık ve mutlu yaşamak varken.
Bizler neden her şeyi zorlaştırıyoruz...
Ne için mi,,,,,,
Bir parça menfaat için,
Üç kuruş yerine,beş kuruş için.
Bu menfaatler,öyle çok şeyimizi alıyor ki....
Bunların yüzünden,huzur diye bir şey yok.
İnsanoğlu öyle bir duruma gelmiş ki,
Manevi değerini,paha biçilmez şeylerini,
Çok ucuza satıyor...
O kadar alçalmış, o kadar düşmüş.
Daha bunlara benzer,öyle ok şey var ki...
Kısacası,her şey doğrulukta düğümleniyor.
Bu doğruluk denen şey,
Ne pahalı,ne de bulunmaz bir hint kumaşı.
Dağda,tepede,ormanda,denizde,
Hiç bir yerde de aramak gerekmiyor.
Onun tek anahtarı var,
Bütün mesele,onu kullanmasını bilmekte.
Bu anahtarı kullanabilene ne mutlu..........