Kaderimiz değil,boş arazilerde çöl misali
Kuru,çatlak topraklarda yaşamak.
Ağaçları korumamak,kesmek,yakmak
Çocuk gibi bakmak onlara
Ve çocuklara öğretmek,eğitmek onları
Bir cennet misali
Bu cennet vatana,layık olduğunu yaşatmak.
Huzura,mutluluğa açılan pencere bu değil mi....
Kaderimiz değil,savaşmak artık
İnsanları öldürmek,tüten ocakları,
Genç ve minik ümitleri söndürmek.
Barışın girdiği yerden,
savaşı döverek kovmak.
Huzura,mutluluğa açılan pencere bu değil mi...
Kaderimiz değil,ağlamak,sızlamak
Gülmek,eğlenmek,sevinmek varken.
Bir bencillik uğruna,bir çıkar uğruna
Doğru olmak,saygılı olmak.
Gülmek,doyasıya kahkaha atmak sonra.
Huzura,mutluluğa açılan bu pencere değil mi...
Kaderimiz değil,parayla zengin olmak
Temiz,doğru kalp zenginliği varken.
Temiz doğru yaşamak varken.
Herkese tebessüm etmek,
Güzel sözler söylemek,
Hiç kimseyi kırmamak,kırdırmamak.
Huzura,mutluluğa açılan pencere bu değil mi...
Kayıt Tarihi : 9.11.2013 23:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!