Kısa kısa- 7 (710) Şiiri - İbrahim Arslan

Anneciğim!
Sana şimdi kısa kısa,
Ve yüreğimden geçenleri bile,
Kısa kısa yazıyorum...
Babamı yanına gönderdik,
Geldi mi?
***
Utandı mı, utanmadı mı onu merak ediyorum?
Yoksa kucağını mı açtın sende?
***
Ah anne son kötülüğü de yaptı bize de öyle gitti.
Hangi evlat babasını görmek ister öyle?
Kesmişler babamı,
Üstelik seni kestiği gibi de kesmemişler!
Yüreğim yanıyor anne...
Yüreğim...
Zannediyorlar ki bunları yazmak kolay geliyor!
***
Hayır anne. Affet onu. Bizde affettik anne...
Açmamışsan kolunu aç...
Biliyorum hala yaran kanıyor...
Anne, babam o?
Yine de, gene de...
***
Allah Musa abinin yokluğunu kimseye göstermesin...
İlham veriyor şu an bana!
Nerden geldi bende bilmiyorum ama...
İlahi sen göndermişsindir onu başıma kesin! ! !
***
Şiiri kısa kes diye...
***
Kanama daha da diye...
***
Yaralarım var...
Yaram var.
Hiç kimselere göstermediğim...
Kardeşlerimde de var.
Gördüm...
***
Anneciğim kısa keseceğim, bende sözümü...
Çok özledim seni, çok özledim...
Babamı görmemişsen.
Ara - bul anne...
Orada olsun aile olalım...
16.01.2015
* Daha yazacaktım da şiiri kısa kesmemize vesile olan MUSA İNCİ abiye teşekkür ederim... Ona ithaf ediyorum!