Kısa kestim hayatı 1

Nasıl söylesem nasıl anlatsam ki
Yol yordam tavır bilmiyorum
Kalbimden geçenleri direk söylesem
Ya kızıyorlar ya küsüyorlar
Anlayacağın hiç sevilmiyorum
Yalan nedir bilmezken zorla öğrendim
Ama söylemeye gelince söyleyemedim
Gerçeklerden nefret edenleri gördükçe ben
Yalanlara gönül verenleri yalanları sevenleri
Bırakıp gittim kendi köşeme çekildim
Kendi kendime yalnızlığıma alıştım
Kendimle kendimi barıştırdım
Herkesi bazen kendimle karıştırdım
O sebeple çok kere aldanıp hatalar yaptım
Boş verdim olmadı
Aslında ne yaparsan yap iş olacağına varıyor
Her şey yalanlar üstüne kurulmuş
Yalansız olmuyor yalansız yapılmıyor
Gerçek sevgiler aşklar arkadaşlıklar kalmamış
Herkes bir üstüne bakıyor bir de cebindekine
Elinde olanları verdikçe seviliyorsun
Yoksa bir köşeye atılıp değersizleşiyorsun
Boş ver aldırma desende kendi kendine
Çoğu kere haline bakıp üzülüyorsun
Sevdiğim dediğin değer verdiğin insanların
Gerçek yüzünü görünce
Hayvanların daha da medeni olduğunu düşünüyorsun
Alışamadım ne yapayım
Gerçi benim onlara alışamadığım gibi
Onlarda bana alışamadılar
Yalansız doğrular bünyelerine ağır geldi
Kirli karbondioksitli havadan çıkıp
Temiz havada çarpılmış kişiler gibi
Bana bir türlü alışamadılar
Olsun desem de olmuyor
Hayat bu işte
Olmayınca asla olmuyor
O zaman da boş ver diyorsun
Herkes senden aldıklarını
Sana geri boş olarak veriyor
Ve sen de tükenip bitiyorsun
İşte bu yüzden kısa kestim
Bu hayatın ipini
Ve kendi ellerimle çektim acımadan fişini