Çıktım şöyle dışarı
Birkaç işim vardı elektronik soyguncularla.
Gölgeden yürürken ellerim cepte
Güneşte yürürken montum çıkmış elimde
Öyle bir hava vardı dışarıda
Ciğerlerimi doldurdum
Sonra boşalttım,sonra yine doldurdum
Otomobil dolusu umutlar
Birer birer dizildi önümde
İspat günüymüş meğer bugün gencecik çocukların
Derken mahallenin küçük bakkalından
Bir anne ve küçük kızı çıkıverdi
İkisi de birbirine bakarak gülümsediler
Anne kendine bir şey almamıştı ama
Kızına aldığı şey belli ki mutlu etmişti ikisini de
Sevgi böyle bir şey anlaşılan
İşe yaramıyor arada bağ olmadan
Kayıt Tarihi : 24.3.2013 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!