Kışa Girerken Şiiri - Ozan Efe

o
anda
içimde
ıpıslağım
küstüm sizlere
karanlıktayım say
sevmiyorum işte ay
tanıklık ederken bize
ekimde terkinde babamı
anıp uzun sürede durmadan
bahar geldi geçti kışa girerken
tez
tüymüş
erkenden
gülümserdi
çisentilerden
iyimserliğinden
ezberini bozduran
kaç kerecik çarpıldığın
yaşam kaygısını sorgula
kıvrıldığın yol sıcaklığından
dağılmadan düşte kışa girerken
şu
gelen
öylece
kalakaldı
yalnıza bekçi
karanlıkta kapın
hep sonrasına kaldı
çözülmesi gerekenler
dağ dağa küser beni bilse
bir nefesin ardından nefeslen
soluğum tükendi kışa girerken

121011denizligülceüçgen