Yaz gelir, kış gelir
Bahar kalır; ama cennet yok
Aslında hiç yokmuş ya, sadece sanalımda yücelttiğim hariç
Aslı ise defolu bir karanlıkta saklı eskiye dair, bulunulan ve bulunacağa dair…
..
Gönlümün kış gününde, çiçek açtın, bahar oldun.
Simsiyah bir geceydim, ışık saçtın, seher oldun.
Gözlerimden boşaldı nûr yağmuru sevdânın,
Gözyaşım taştı yol yol, akıp candan, nehir oldun…
..
yüzyılları biriktirdim sana
kış yağmurlarını kumbara yaptım yüreğime
üşüdükçe özlüyorum seni
..
Ne ilkbahar bu, ne de yaz
Güz aldatmacası boşuna
Aldanma güneşli oluşuna
Ortada kış ayaz, beyaz.
..
tadı tuzu kalmadı ayrılığımızın,, gel yine beraber olalım
akıllanmaz oldu bu yürek,, sensizliği ölüm sandı
eski zamanlardan kalma pırıltılar ver yüreğime avunsun diye
bu kış gününde baharı hediye ettim senin garip gönlüne
..
Gülümsüyor bahar
Kucağında sarı, beyaz çiçeklerle
Ilık bir örtü seriliyor yüreğime,
Soğuk kış günleri üzerine.
..
Güz çiçeğim yüreğime düşeli
Bir yanım hep o kış şehrindedir
Yüreğim, kınalı kuzum,sevincim
Umuduyla çırpınan bir yüreğin içindedir.
..
Sen yoksun diye
Yine bana uğramadan geçti bahar
Sensiz gönlümde iki mevsim yaşar
Yalnız kış, yanlış bahar...
..
Geçti gidiyor kasvet dolu kış,karamsarlık üstümüzden
Esiyor bahar yelleri hafiften..tatlı bir meltem kalbimizden..
Lakin bir tek seni getirmiyor bahar..sana olan özlemimden.
..
Sen baharsın sevgilim
Bense bitmeyen bir kış
Eritecek bütün karları
İnan ki bir tatlı bakış
..
İmam idin baş oldun
Yemeklerde taş oldun
Halk güneşe hasretken
Sen sert geçen kış oldun
..
İklimlern renginde çizildi hayallerim
Onlara denk dizildi sevincim,elemlerim
Şaşmamalı o halde ahenklerin dansına
Kimi bahar tadına,kimi kış ayazına
..
Nazm edilmez manası hüzn-ü kahirin,
Gidersin bağımdan, kış olur boran olur.
Sağır eder nalesi dil-i hasirin,
Kubbe-i viranda ah olur sala olur.
..
Güz geçti kış bitti,bahar geldi
Güller dikenlerle bezendi
Ayrılıkğın ertesine “vuslat “ dendi
“ Vuslat” ne zaman’dır bülbül hey!
..
dalgalanma bu kadar öksüz kalan ağaç...
dallarını şimdi bükme...
ağır bir kış var önünde...
..
Son gördüğüm kutsal olan; Gözleriniz..Sizin ırınız benim gülayım, gönül ergensi onmazları tilciklere giydirmektir; Boran kış kasrlarından uzak dalgın iki koy arasında çapa bırakıp yönsel bir kargaşa içine girmezden, poyraz öncesi gemilerin seyirlerin de...
Bulutsu akşamüstüler koyun grisini ve mavisini martı döşlü ğöğün alıp giderken hayretim olan,bir ara sevi düşen davranışlarımıza engin hoşgörüyle yaklaşıp duru tadını birbirimize yansıtmamızdır.İşte o an ne seneler öncesinden siz bana tanışsınızdır nede ben ılgımıma ozanımdır....Ve hatta bana sizin teninizcesine kokan duygularımda yitirmiştir kendisini.Öyle ki alav alav asfaltların yalıncak ayaklarımı yalayıp geçtiği denli acılarımın birinci dereceden unsurlarısınızdır....Neden mi? Son gördüğüm kutsal olan; Gözleriniz..Ve ben onlara bakarken ölür gibiyimdir.
Sonra dişlerimiz de kemirirken mağrurlaştırdığımız elmaların dallarından koparılışlarıyla yada yokluğun boşluğunu bilirsen eğer., ansıyabileceklerinin en derin kısmına çivileyip, günlük olayların tuvalin de ki yanyana duruşlarımızın kadir kısmetsiz zıtlığıyla ayrılırız ikimiz. Bilmem sizin sarı saçlarınızın dip aralarını irkiltip,damarlarınızı yığın dem dolduran ve ayırdına varıldığında bitevi göz yaşı dökülen ömür parçasıyla özdeşiyor mu bu duygu? Ama ben bu tür ayrılışlarda terinizin bir damlasını andıran taraflarınızı götürüyorumdur hep, odunuz baskın verirken içip rahatlamak için....Şimdi de susuzluğumun, kurumasının damarlarımın, kofulaşmasının dallarımın, sararmasının yapraklarımın birinci dereceden unsuru olmuşsunuzdur artık. Neden mi? Son gördüğüm kutsal olan; Gözleriniz... Ve ben onlara bakarken ölür gibiyimdir.....
..
Ağır olsa da hava, kış olsa da mevsimler
Şimdi toplanır bir bir, o tesbih taneleri.
İntikamla söylenen ölüm nağmelerine
Bu toprağın bedeldir, sarhoş meyhaneleri.
..
Ahşap evlerin kahrını çekmek zordur kış geceleri
Mimlenmiş kalplere dokunan ahşap eller
Ahşap yasaklar
Ahşap bakışlar
Ahşap evlerde büyümek zordur kış geceleri
Bir kvılcımla tutuşuverirsin
..
Kış şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Kış ile ilgili şiirler ve sözleri
Fakirliğimden mi garibanlığımdan mı?
Soğuk geçen kış ayı üşütmüştü şahsımı…
Dedim, bekleyeceğim kış ayım geçsin diye,
Sabrımız gerekirken şükretmeyeyim niye?
Elektrikle ısındık tabi ki kaçak değil,
..
Dışarı kıştı soğuktu ve sabahın körüydü
Üstelik yalnızdım,parasızdım ve dışardaydım,
Yollar buz çamur ve su doluydu
Ayakkabılarım eskiydı içine su doluyordu,
Ayaklarım donuyordu, bu yüzden hiç sevmedim kışları.
Ama sen bahar gibiydin
Buzlu yolların inadına yeşeren,
..
Ömürden yaprağı bir bir döktürdüm,
Hazana taş attım bir kış öncesi.
Sinem tarlasını erken söktürdüm,
Tükendim, bak bittim, bir kış öncesi.
Farkında olmadan gençliğim kayıp,
Çekildim kenara yaşlandım deyip,
..
Uzun yıllardan bu yana yaşadım.
Aman Allah böyle kış görmedim.
Soğuk vurdu güneşde bile üşüdüm.
Soba başında böyle kış görmedim.
Geceler ayaz kömürlü soba ısıtmıyor.
..
Bir kış boyunca onun ile ne güzel günler geçirdim. Kah yakınındaydım kah uzağında. Yakınında olduğum zaman bana hep sıcak davrandı, uzaklarda olduğum zaman asla yanıma niye gelmedin diye küsmedi... Şimdi ayrılık zamanı geldi çattı... Biliyorum ki onu çok özleyeceğim. O da beni özler mi artık orasını bilemem, onun bileceği iş...
Onu beslediğim zaman, dolu dolu ısıttı hem yüreğimi, hem bedenimi, hem de ruhumu. Kötü bile davransam asla küsmez bana. Bazen hastalanırsa da, damarları tıkanırsa da yine de bana mısın demez, durumundan hiç şikayet etmez benim canım sobam o... Soba deyip de geçmeyin. Eskiden, yani bundan kırk elli sene öncesinde evlerimizin büyük çoğunluğu sobalar ile ısıtılırdı. Kimi kömür ile, kimi odun ile, kimisi de köylerde kokar yakıt dedikleri tezek ile gürül gürül yanardı sobalarımız. Kuzine sobalar vardı, üstünde yemek ısıtılır patates közlenirdi...
..
