KIŞ ŞİİRLERİ

Sen hep yüreğimdeki manzaranın mutlu yönündeydin
Bir kez de gel
Ben seni bıraktıktan sonra
Mutlu yönleri kaplayan kış manzarasına gir
Gelde o kış manzarasını kaldır
Eski ilk bahara çevir
Geri gelemesede
..

Siz iki avanağ’ı gören balık’çı sanır
Elinizde oltalar, sallarsınız baht’ınıza
Zurna’da peşrev olmaz,denizler dalga’lanır
Arpacı kumruları! Ne çıkarsa baht’ınıza

İki kurumuş baht’sız, kartoloz, kaşalotlar
Balık tutamayınca,suçlamalar kamış’a
..

Sabreden ulaşır ancak hedefe,
Sabırla kumtaşı döner sedefe,
Sabırla ham ipek olur kadife,

Anlamaza ne söylesen az gelir,
Elbet bir gün bu kış biter yaz gelir.

..

Yazı;
Bu kış nar yarıldı yine
Ve taneler döküldü yere
Mesaisi taş çatlasa on altı saat
Kuryeler geldi uzak memleketlerden
Doğum ve ölüm imgesiyle
Toplar hazırlandı el yordamıyla
..

Soğuk günleri yaşıyoruz, nede olsa geldi kış
Sakın kümesteki tavuklara, hiç deme kış kış
Gönlümüzün sıcaklığına tesir etmez, kara kış
Yüce Rabbimizin hoşuna gider, içten gelen yakarış

Bu kış mevsiminde, evi olmayanların hali nicedir
Evi olup da, hiç yakacağı olmayanların hali nedir?
..

Yine Bahar geldi,Cemre düştü toprağa
Seni hatırladım gönlümün baharı o anda
İçime düştüğün o anı,kalbimi ısıttığın o anı
Sensiz ne bahar,ne güz, ne kış...

Ne anladım ki sensiz bahardan,senin kokunu alamayınca
Ne duygularım coşuyor,ne kalemim
..

Mevsim kış,yüreğim ilkbahar
Yaradan’ dan dilemiştim,
Kış ayazından, ateşlere düşmeyi
Hiç koklamadığım çiçekleri devşirmeyi
Bir cemre düştü, gönlüme
Sen geldin!

..

Belki de hiç yoktu ayak izlerimiz o sahilde. Kumlardaki küçük izler belki de ayaklarını hiç öpmemişti. Ben bir gece takılıp ayak izlerinin sen diye düşüp peşine gecenin içinde bir rüyaya doğru yürüdüm. Kayboldum sonra düşler sokağında her karartının ardında sen diye dolaşa dolaşa. Bir sahil kasabasının kış inmiş ıssız dar sokaklarında rüzgarın ıslığı çalındıkça üşüyen yüreğimle kaybolan adımlarının izini sürüyorum. Rüya ya bu içimden dilediğin an çıkamıyorsun ve gerçek zannı içinde rüya boyunca uzanıyorsun
..

Kış kokusu duyuluyor akşamlarda.
Buralarda duyulurken ordakilere de ulaşan.
Kış akşamlarının paylaşımları dağılacak aramıza.
Daha sıkı daha samimi.
Aklımız dışarıda olmayacak,
Denizi unutacağız bir süre,
Mavinin bir başka rengine dalarken,
..

Sevdik ya rasulallah yanık sinelerde bezeli,
Sabır kalmadı bizde varlığını için için sezeli,
Her an yanımızdasın ancak asırlar oldu aramızdan gideli,
Gel ey rasul mevsim kış olsa da, çiçek açmasa da gel...


Adın Muhammedül emindi, en eminler emini,
..

İçerimde yanan ateştir kordur,
Yaralı bir kalbin tamiri zordur.
Her an çiçeğin bir sonu vardır.
Çiçeklerim soldu bahar kış oldu.

Geçen zaman asla geri alınmaz.
Kırılan bardağa su doldurulmaz.
..

Karanlık gecede yüreğime kış düştü
Sensiz geçen gecelerde ellerim üşüdü
Donuyor gönlüm yalnızlığı büründü
Sessizce gözlerimden yaşlarım düştü

Döküldü yaprakları ağaçlar üşüdü
Her yeri bembeyaz bir örtü bürüdü
..

Kış başlıyor sevgilim yeniden
iyi bak kendine
gözlerindeki usul sempati
teslim etme hiçkimseye hiçbirşeye
up uzun bir kış başlıyor gibi
sevgilim
ayrılığımızın kışı...
..

Ayva dallardan aşmış
Bu kış zorlu geçecek
Cıvıl cıvıl öten kuşlar
Hasta, cılız düşecek


Bulgurunu ekmeğini
..

Hani bilir misin sen? ilk baharda açan o ağaçların çiçeklerini, yeniden doğar sanki ağaçlar yeniden doğmanın mutluluğunu yaşar ve çiçek verir öyle güzel kokar ki bazılarının çiçekleri doğanın da aşık olduğunu hissedersin.. Doğaya yayılan Aşkın kokusudur o güzel koku..Sende aşık olmak istersin.. Eğer ki zaten aşığım diyeceksen o ilkbaharın coşkulu havası aşkına aşk katar insanın..

Hani bilir misin sen? ilk baharın bitişinde sımsıcak yaz başlar.. Ağaçlar artık meyvesini vermeye başlar..Caddeleri, Sahilleri akın akın, cıvıl cıvıl insanlar doldurur, Mehtabın o gizemli sessiz, ılık gecesinde, Aşıklar dolaşır.Heleki o gece deniz kenarındaysan dalgaların o güzel şarkısında dans edişini izlersin sevdiğinle..

Hani bilirmisin sen? yazın bitişinde son bahar gelir..o kadar hüzünlüdür ki son bahar yazdan ayrılmanın acısını yaşar.. Ağaçlar yapraklarını dökmeye başlar..Dökülen yapraklar değildir aslında aşkın son buluşunun döküntüleridir.. bizim değimimizle yaprak dökümüdür bu son bahar..

Hani bilirmisin sen? Son baharın bitişinde soğuk bir kış başlar...yağmurlu günler başlar.. O kadar üşür ki ağaçlar kurumaya başlar..Aşk yok olmuştur artık..Yerini göz yaşı almıştır, umutsuzluk almıştır..ve buz tutmuş bir kalpalmıştır..Kara günler başlamıştır..
..

İçimde bir yerlerde gözlerin kanıyor... Ben üşüyorum ağrı dağında, Kara kış türküleri yakıyor analar, açıldıkça güneş ben kapanmaktayım... Kardelen zamanındayım..zamanın bir yerinde elımde senden kalan son buse ağlamaktayım.. Yan,Ateş, nar-ı yürek eylesin feryat, yanki kalmasın arkamda ne bir iz, ne zalim bir hayat....
..

Şakır şakır şakıyor da şu kuşlar
Manzarası renklenmiş de doğanın
Kış gelince aşılamaz yokuşlar
Sürsün de bahar yeniden doğalım

Lakin bahar da kış da yürekte olur
Ya durulur deniz ya dalgaya boğulur
..

Bir kış günü,hava sert ve soğuktu
Neredeyse kan ağlayacaktı göz pınarlarım
Nefesim çıkmayacak kadar sesim boğuktu
Bu saatlerde yol alıyordu ayaklarım
Bakışlarım koyu bir ahenkti
Tıpkı yanar yanar tutuşur nidasıyla
Gölgeler donuk,karamsar renkti
..

Kış bitecek, cemre bir kez de benim için düşecek toprağa ve bir çiçek açacak, o GÜNEŞE SEVDALI
..

Evimin penceresinde yine karlar beyaz değil

Kar yağıyor dışarda
Evimin penceresindeyim yine karlar beyaz değil
Unutulmuyorsun Sarıkamış
Sarıkamış buz tutmuş
Şimdi üşüyen şehidim gülüm
..