Karanlık kış günü akşam üstü
Bırak kendini sokaklara,
Git bakalım gittigin kadar!
Freni bozuk kamyonlar gibi
Sevda mı, umut mu, arkadaş mı,
Anılar mı? Nerde...
Ölüm mü? Doğduğun günden beri
Ardından gezer caddelerde
Karanlık kış günü akşam üstü
Bir gülüş mü? Sıcak,
Dükkanların ışığı mı? Tramvaylar mı?
Geçen kıvılcımlar saçarak.
Bütün trenleri kaçırdın
Acıklı bir roman gibisin şimdi
İşte milyon insanda, milyon yürek
Senin için çarpar mı biri?
Karanlık kış günü akşam üstü
Dost diye sokaklarda kendini ara,
Sevdalı, kimsesiz sarhoşlar gibi
Sarıl gizlice ağaçlara.
Kayıt Tarihi : 2.8.2003 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ardından gezer caddelerde."
Bence şiirin en gerçekçi mısrası bu.
Sevda ile alakalı gerçek ise asla değişmez. Çünkü o tıp ilmine göre ve eski hekimlerin teşhislerine göre çok tehlikeli "Melankolik" bir akıl ve ruh hastalığıdır.
Acıklı bir tren gibisin şimdi..,
TÜM YORUMLAR (4)