Kış uykusundan uyanan ayı gibiyim.
Kendime gelmiş,uyumuşum.
Bir kış kadar olmasada ininde dinlenmiş.
Kraker gibi kırılgan kemiklerim bile güçlenmiş.
Gerinerek çiçeklere bakıyorum.
Şimdilik miskinim, bütün işten kaçıyorum.
İçimdeki sıkıntılar göçmüş başka yere...
Gönderdim hüznüde,en uzak tatile..
Bilmem nere?
Nerede biter bu ömür..
Kalmadı yakacak ne odun nede kömür.
Yoksa uyuyan gönülmüdür?
Daha kaç kış uykusu görür bu beden.
Düşünmüyorum,düşlüyorum.
Gökyüzünden bal damlıyor.
Mutluyum sinek avlıyorum.
Kayıt Tarihi : 26.4.2009 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
baharda hayat var..
güzeldi..
Severek ve keyifle okudum.
Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle....
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (5)