- bahar kışa döndüğünde sev beni
rüzgar düşe düştüğünde gör beni
soğuk denizlerime göm beni -
denize en yakın bir paslı çivi, yeryüzümün iskelesindeyim
çürümüş tahtalarıma sevdalıyım
ayaklarımdan yere çakılı.
ayazdan bitkin sabah turnikelerimin çözülmemiş buzları
bütün kardelenlerimi öldürüyor, çizdiğim çemberlerin içinde saklı
lifleri dağılmış bir yorgun halat, kopma noktalarımdayım
üşümüş yosunlarıma ağlamaktayım
rengim yeşillere kapalı.
oltadaki balıklar bağlıyor iskeleye bineceğim son sandalı
yakamozlarım saklarken ay ışığından, yarısı yaşanmamış hayatları
son yolcusunu unutmuş bir eski vapur, karanlık sulardayım
tüten dumanlarımla yanmaktayım
ateşim derinden yaralı.
acısız ölüm gibi yaşarken görmeyen gözlerimin sancısını
izliyorum giderek tükenişini elimden, maceralarımın son satırını
kitaplarda yer bulmamış bir gemici, arka kapaklarımdayım
yazılmamış ne varsa onu okumaktayım
kollarım yanlarımda bağlı.
biliyorum ki ölümlerin de yaşamlarla aynı yaştan sayıldığını
ve bütün mevsimlerin güneşin sevişme vaktine göre ayarlandığını
- kış beyazını örttüğünde gül bana
uzat kollarını korkma ver bana
kimsesiz şiirler ol gel bana -
Kayıt Tarihi : 10.12.2007 08:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üşümüş yosunlarıma ağlamaktayım
rengim yeşillere kapalı.
oltadaki balıklar bağlıyor iskeleye bineceğim son sandalı
yakamozlarım saklarken ay ışığından, yarısı yaşanmamış hayatları
Herzamanki gibi güzeldi...Tebrikler...
ama sarı da güzel .
sonrasında kış geçiyor göz açıp kapayınca.
ve yine yeni den yeşile doğru dönüyorsun.
belki biraz mat bir yeşil oluyor ama
yeşil netice de
hayat diyorsun hayat böyle bir şey işte.
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (54)