Kış penceresinden Şiiri - Cevat Çeştepe

-erimeler-2
.
adam…,
çocukluk kuşunun yürek suyuyla beslerken içindeki o kor ateşi
hala aklının bir köşesindeydi., camda eriyip kaybolan kar tanesi
ne güneş çekildi o günden sonra gökyüzünden., ne de ay geceden
ama o gün eriyen ‘yarın’ bir daha asla.,
hiç gözükmedi pencereden…
,
/ ‘yarın’ nereye saklanmış hala yok ortada., eksi sonsuza düştü derece/
, ,
saat on ikiye çeyrek kala…,
yani erimeler doğumumuzla birlikte başlar., biter öldükten sonra
aradaki boşluğu doldurmaktır bizim yaptığımız., yaşamak adına
‘bir gün zafer mutlaka’ umudu., buna mücadele ve sevda diyoruz
ama hala içimizdeki oyuncağı kırık.,
eli üşümüş o çocuğu yaşıyoruz…
,
/oysa milyonlarca yıldız el-ele verip yeni bir güneş olmaktadır o sırada/
.
.
Cevat Çeştepe-2011/2022
"erimeler -2"