Eskiden kuş cıvıltıları
düşerdi sabahlarımıza
Kış ortasında papatyalar açar,
mevsime kafa tutan bir bahar rüzgarı
dokunur geçerdi yüreğimize...
*
Bahar değer de, coşmaz mı o yürek?
Takılırdı dudaklarımıza
eskilerden kalmış bir aşk şarkısı
Hatta sevdiğimiz bir şiirinden bir kaç dize.
*
Dün kırlara doğru yürüdüm
Yol kenarlarında açmış kış papatyaları.
Hevesle bekledim o bahar rüzgarını
Gelip de yüreğime dokunsun diye...
*
Ne rüzgarın yolu düştü, ne de şarkıların.
Şiir hepten suskundu ki, o en alınganı...
Gidenler vardı içimizden,hem de epeyce.
Kalanları düşündüm uzun bir süre.
*
Suç ne papatyanın, ne de kuşlarındı.
Yok! yaşa başa da hiç yormayın sakın.
Acının tortusuydu yüreğin ihaneti.
'Bu da geçer! ' dedi yarım yamalak kalmış bir umut.
Bir demet kış papatyasıyla dönüverdim eve...
_________(26.12.2016 güncesi)
Hümeyra GünKayıt Tarihi : 26.12.2016 12:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kutluyorum canım arkadaşım... Sevgimle...
O beyaz, o narin, o sevginin imgesi... Aşkın ilk falcısı..
Rastlasak bile geçmiyor değil mi içimizin kışı Öğretmenim..
Ne yazık ki..
Kirlenmiş, kendini inkar ederken insanlık..
Tebrikler güzel şiirinize..
Kışın karın altında kardelenleri görmeye alışkınızda, papatyayı ilk kez duydum belki bölge iklimine göre değişiyordur kimbilir ama inanırım papatyalar asi ve dirençli çiçeklerdir, ayrıca sabır direnmenin diğer adıdır, çiçekli ve anlamlı bir şiirdi, canı gönülden kutlarım sevgiler....
TÜM YORUMLAR (11)