Kış Masalı Şiiri - Burak Sertdemir

Karlı bir sabahın iç ferahlatan manzarası gibi
O eşsiz gülüşün ile uyanmıştım seninle olan ilk sabaha
Deli taylar gibi coşan kalbime sığmaz taşarsın
Sen gerçek dünyamın tek doğrusu; kış masalım...

Şen şakrağım çocuklar gibi Salıncaklar kurdum kalbime
Heyecandan yorgun düşen bedenim, varlığınla hayat buluyor
Gözlerinde yeni bir dünya inşa ettim kendime
Girişine ise o eşsiz adını yazdım; sen, kış masalım...

Aşkta oynadığım ilk ve tek kumarsın sen
Bahsimi sordular, seni yaşattığım kalbimdir dedim
Canım masada, tanımadığım eller arasında, alsalar öleceğim
Sen gerçek dünyamın tek doğrusu, kış masalım...

Yorgun düştüğüm her an varlığınla güç verirsin
Hastalandığımda ilaç gibi şifa olursun tüm bedenime
Anlatmam seni kimselere, göze gelmesin sevdâmız
Satır satır şiirler yazdığım; sen, kış masalım...

Yıllardır uzaktan seyrederdim âşıkların hallerini
Korkumdan adım atamaz, almazdım kalbime kimseyi
Süzülmüştün birden bire gözlerimden gönül pencereme
Nutkum tutulmuş bir şekilde izliyordum seni öylece...

Çorak kalbim dönmüştü o uğurlu ellerinle hayata
Gün gün, ay ay her daim şükrederim Allah'a
Yeminimdir üzmem, kırmam seni şu yalan dünyada
Harap olan yıllarımın bitiş habercisi; sen, kış masalım.