KIŞ GÜNLERİ
Akşama uzanan ikindi
Nasıl okşardı hepimizi
Kuşlar dallarımızdan
Düşlerimizde sekerdi
Şimdi nerde?
O çocukluğumuz
O akşama düşen sesimiz
Kurt-sırtlan masallarımız
Bu soğuk güz günleri
Geçmiş serildikçe önümüze
Düşündürür böyle bizi
Gezdirir memleketi
Yaz kış demedim
Düştüm yollara
Bazen günün bir ucu
Kırılıp düştü yanıma
Şimdi üşür düşlerim
Bırakmaz beni
Aklımda çocukluğum
Seker o kış günleri
Şırk amat amacanın
Demirci dükkânında
Körüğün gücü
Beklerdi nar gibi
Kömürle demiri
Sorarım kendi kendime
O Oğlakçılar bayırı
O çocuk seslerimiz nerde?
Çelik çomak oyunu
Saklanan çığlığımız
Yine gelmez mi?
Yazdıklarım kar tanesi gibi
Yola düştükçe tek tek
Şimdi arkadaşlarla
İki kadeh içmek
Ve anılarımı
Soframızda konuşmak
Geçer içimden
Oğlakçılar bayırında
Kamyonlar patinaj yaptıkça
Teker altlarına konan çalı-çırpıda
Artık kim dinler? bizi
O kış günlerime
O çocukluğuma
Beni götüren bu alev nedir?
Unutmadım hiçbirini
25 Ocak 2018
Hasan OKURSOY
Kayıt Tarihi : 18.2.2018 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluk günlerime bir özlemim, anımsadıklarımın dizelere düşmesi. Rilke'nin dediği gibi çocukluk anıları bir mıknatıs gibi çekiyor insanı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!